| Abstract |
Available hydrogeological data for the Baghmalek aquifer, southwest Iran, suggest that in order to counter progressive depletion of groundwater, but at the same time meet the growing demand on groundwater resources, artificial recharge should be considered. The success of artificial recharge schemes requires the integration of many types of data and information. The prime prerequisite in establishing an artificial recharge scheme using the surface spreading technique is identification of a suitable site. Therefore, an integrated investigation, including a detailed assessment of surface and sub-surface geology, and hydrogeological surveys were undertaken. The potential of harvesting storm waters, considering their quality and suspended loads, has been evaluated. Using this background, three sites (including basins and check dam) for artificial recharge are suggested in the north and northeast of the area, where the thickness of coarse alluvium is greatest. On the basis of the collected data, (1) the rate of recharge that can be achieved at the three sites is approximately 2.2 million m$^{3}$ per year, (2) the cost–benefit ratio is 1:1.32, and (3) the analysis suggests that the project could recover the investment within 3 years.L’information hydrogéologique disponible pour l’aquifère de Baghmalek, au sud-ouest de l’Iran, suggère que la recharge artificielle pourrait permettre d’enrayer la baisse progressive des niveaux d’eau souterraine et dans le même temps de satisfaire à le demande croissante de ressource en eaux souterraines. Le succès d’un projet de recharge artificielle nécessite d’intégrer des données et des informations de multiples nature. Le préalable majeur à l’établissement d’un projet de recharge artificielle réalisée au moyen d’un épandage de surface est l’identification d’un site adéquat. Une prospection intégrée a donc été conduite, qui a inclus une évaluation détaillée de la géologie de surface et de sub-surface, et des levés hydrogéologiques. Le potentiel d’une collecte des eaux d’orage a été évalué, en tenant compte de leur qualité et de leur charge solide en suspension. En utilisant ce contexte, trois sites (incluant des bassins et des barrages régulateurs) sont identifiés dans le nord et le nord-est de la zone, où l’épaisseur d’alluvions grossières est la plus forte. Sur la base des données collectées, (1) la recharge qui peut être réalisée sur les trois sites est approximativement de 2.2 million m$^{3}$ par an, (2) le rapport coût sur bénéfice est de 1 :1.32, et (3) l’analyse suggère que le retour sur investissement se fait dans les 3 ans.Los datos hidrogeológicos disponibles para el acuífero Baghmalek, sudoeste de Irán, sugieren que debe ser considerada la recarga artificial a fin de contrarrestar la progresiva depleción de las aguas subterráneas, y al mismo tiempo atender la demanda creciente sobre los recursos subterráneos. El éxito de los esquemas de recarga artificial requieren la integración de distintos tipos de datos e información. El principal prerrequisito para implementar un esquema de recarga artificial usando la técnica de esparcimiento superficial es la identificación de un sitio apropiado. Por consiguiente, se llevó a cabo una investigación integrada, incluyendo una evaluación detallada de la geología superficial y subsuperficial, y relevamientos hidrogeológicos. Se evaluó el potencial de la recolección de aguas de tormenta, considerando su calidad y carga en suspensión. De acuerdo a este antecedente se sugirieron tres sitios (incluyendo cuencas y diques) para la recarga artificial, en el norte y noreste del área, donde es mayor el espesor del aluvio grueso. En base a los datos colectados, (1) la tasa de recarga que puede ser lograda en los tres sitios es aproximadamente 2.2 millones de m$^{3}$ por año, (2) la relación costo - beneficio es 1:1.32, y (3) el análisis sugiere que el proyecto podría recuperar la inversión dentro de los 3 años.根据伊朗西南部Baghmalek含水层的现有资料, 为了避免地下水逐步枯竭, 同时保证地下水供应, 需要进行人工回灌。一个成功的人工回灌方案设计需要许多资料和信息的整合。使用面状流的人工回灌方案的首要前提是能够找到一个合适的场地。因此, 作者进行了一次综合调查, 包括详细的地表和地下地质以及水文地质调查。从水质和悬移质泥沙两个方面考虑, 评价了其蓄纳暴雨的潜力。基于上述工作, 认为该地区冲积层最为发育的北部和东北部的三个场地适宜进行人工回灌。基于现有资料, 我们认为, 1) 三个场地能达到的回灌速率大致为220万m3/a, 2) 成本效益比为1:1.32, 3) 项目能在3年内收回投资。Os dados hidrogeológicos disponíveis para o aquífero de Baghmalek, no sudoeste do Irão, sugerem que, para contrariar o progressivo esgotamento dos recursos hídricos subterrâneos, mas simultaneamente satisfazer a sua crescente procura, será necessário considerar acções de recarga artificial. O sucesso dos sistemas de recarga artificial exige a integração de vários tipos de dados e informações. O principal pré-requisito no desenvolvimento de um sistema de recarga artificial utilizando a técnica de espalhamento de superfície é a identificação de um local adequado. Com este objectivo realizou-se uma investigação integrada, envolvendo análises detalhadas da geologia de superfície e sub-superfície e estudos hidrogeológicos. Foi avaliado o potencial da recolha de águas pluviais, tendo em conta a sua qualidade e as suas cargas em suspensão. Usando esta informação de base, sugerem-se três locais para a recarga artificial (incluindo bacias e diques de contenção) no norte e nordeste da área, onde a espessura das aluviões com textura grosseira é maior. Com base nos dados recolhidos, (1) a taxa de recarga que se pode atingir nos três locais é de aproximadamente 2.2 milhões de m$^{3}$ por ano, (2) a razão custo:benefício é de 1:1.32, e (3) a análise sugere que o projecto conseguiria recuperar o investimento dentro de 3 anos.داده های هیدرولوزیکی موجود سفره آبدار دشت باغملک در جنوب غرب ایران نشان می دهد که برای جبران افت فزاینده سطح آب زیرزمینی و تامین تقاضای رو به افزایش منابع آب، تغذیه مصنوعی سفره آبدار باید مورد ملاحظه قرار گیرد. موفقیت طرح های تغذیه مصنوعی مستلزم جمع آوری و تکمیل داده ها و اطلاعات بسیار زیادی است و نخستین پیش شرط برای احداث طرح تغذیه مصنوعی با استفاده از تکنیک پخش سطحی، شناسایی محل مناسب می باشد. بنابراین، یک مطالعه همه جانبه، از جمله بررسی تفصیلی زمین شناسی سطحی و زیر سطحی و ارزیابی هیدروؤئولوژیکی در منطقه صورت گرفت. پتانسیل آب سیلاب های قابل برداشت، کیفیت و بار رسوبی آبها مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از این زمینه ها، سه محل (شامل حوضچه تغذیه و احداث بند در مسیر آبراه) با حداکثر ضخامت رسوبات آبرفتی درشت دانه، برای تغذیه مصنوعی در شمال و شمال شرق منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد. بر مبنای دا ده های موجود، 1) میزان تغذیه سالیانه از این سه محل تقریبأ 2.2 میلیون متر مکعب در سال است، 2) نسبت هزینه به سود 1:1.32 است، و 3) آنالیز داده ها نشان می دهد که پروژه می تواند هزینه ها را در سه سال چبران نماید. |
