Loading...
Please wait, while we are loading the content...
Similar Documents
Wpływ leczenia stymulatorem typu DDD(R) z funkcją stymulacji antytachyarytmicznej u chorych z nawracającym napadowym migotaniem przedsionków
| Content Provider | Semantic Scholar |
|---|---|
| Author | Gepner, Katarzyna Sterliński, Maciej Pytkowski, Mariusz Maciąg, Aleksander Przybylski, Andrzej Kraska, Alicja Szwed, Michał |
| Copyright Year | 2006 |
| Abstract | Wstep : Migotanie przedsionkow (AF) jest arytmią o zlozonym podlozu patofizjologicznym. Obecnie bada sie skutecznośc roznych algorytmow stymulacji antytachyarytmicznej u chorych z nawracającym AF. Celem niniejszej pracy byla ocena skuteczności leczenia stalą stymulacją DDD(R) z funkcją przedsionkowej stymulacji antytachyarytmicznej i wplywu na czestośc nawrotow arytmii u chorych z nawracającym AF opornym na farmakoterapie. Metody : W latach 2002-2004 do wszczepienia stymulatora dwujamowego typu DDD(R) zakwalifikowano 19 osob (10 kobiet, 9 mezczyzn) w wieku 45-74 lat (śr. 64,2 ± 7,6 roku). Wskazaniem do zabiegu byl zespol tachykardia–bradykardia z nawracającym AF opornym na farmakoterapie. U wszystkich pacjentow w ciągu ostatniego roku wystąpily co najmniej 3 objawowe napady AF. Chorych obserwowano przez rok. Co 6 miesiecy w trakcie wizyty ambulatoryjnej oceniano czestośc napadow AF, liczbe hospitalizacji i pobytow na izbie przyjec z powodu arytmii oraz wykonywano rutynową kontrole stymulatora z oceną: średniej czestości rytmu wiodącego, czestości wlączania sie funkcji auto mode-switch i odsetka wystymulowanych pobudzen przedsionkowych. Ponadto kazdy pacjent wyjściowo i po roku obserwacji wypelnial kwestionariusz SF-36, w ktorym oceniano jakośc zycia; przeprowadzano tez badanie echokardiograficzne serca ze szczegolnym uwzglednieniem wielkości przedsionkow. Wyniki : U 1 pacjentki po okolo miesiecznej obserwacji nastąpilo utrwalenie arytmii wymagające przeprogramowania stymulatora na tryb pracy VVIR. U pozostalych osob uzyskano skuteczną stymulacje dwujamową. W ciągu rocznego okresu obserwacji w porownaniu z analogicznym okresem poprzedzającym wszczepienie stymulatora zanotowano zmniejszenie czestości hospitalizacji z powodu napadu AF z 3,9 do 0,4 (p = 0,005). Zmalala takze czestośc zgloszen do umiarowienia napadow AF na izbie przyjec z 2,1 do 0,8 (p = 0,05). Stwierdzono średnio 95,7 ± 2,9% wystymulowanych pobudzen przedsionkowych (overdrive). Średnia czestośc wlączania sie funkcji auto mode-switch wynosila 6,4% (1-50%; mediana 2%) w ciągu pierwszych 6 miesiecy obserwacji, a po roku zmniejszyla sie do 2,5% (0-7%; mediana 2%; NS). Liczba zdarzen traktowanych jako napad AF wynosila przez pierwsze 6 miesiecy średnio 483 zdarzenia/miesiąc (0,44-5761; mediana 31), a po roku od wszczepienia - 84 zdarzenia/miesiąc (0-480; mediana 17; NS). W obserwacji polrocznej AF burden wyniosl 1,92 dnia/miesiesiąc (od 7 h do 15 dni; mediana 14 h), a po kolejnych 6 miesiącach zmniejszyl sie do 0,74 dnia/miesiąc (0-2,1 dnia; mediana 14 h; NS). Istotnie poprawila sie rowniez jakośc zycia chorych. Wnioski : Stymulacja typu overdrive jest skuteczną metodą leczenia pacjentow z napadowym AF opornym na farmakoterapie i typowymi wskazaniami do wszczepienia ukladu stymulującego serce. Jest dobrze tolerowana przez chorych. Powoduje zmniejszenie liczby AF burden , czestości hospitalizacji i istotnie poprawia jakośc zycia. |
| Starting Page | 383 |
| Ending Page | 389 |
| Page Count | 7 |
| File Format | PDF HTM / HTML |
| Volume Number | 1 |
| Alternate Webpage(s) | https://journals.viamedica.pl/folia_cardiologica/article/download/23980/19165 |
| Language | English |
| Access Restriction | Open |
| Content Type | Text |
| Resource Type | Article |
